Cedar Point

Eerst weer even een paar berichten:
1. Mijn zusje is vandaag jarig, dus, GEFELICITEERD!! 19 jaar met 16 jaar ervaring!!
2. Bij de blog over Hershey zijn inmiddels ook de foto's geplaatst!
3. Er is inmiddels ook een blog over Niagara Waterfalls bij gekomen, komt dat zien, komt dat zien!

Oke, weer over tot de orde van de dag. Cedar Point in Sandusky, Ohio.
Onze langste verblijfplaats van de hele vakantie. Wel drie dagen! Oke, 2,5 als je heel nauw gaat kijken. Bij aankomst hadden we mooi weer, maar de dag daarna viel het wat tegen. Best koud eigenlijk... Brrrr.... Maar die twee dagen erna was het weer heel lekker weer, gewoon graad of 25 ofzo, met een fijn breezje.

Maar goed, er moesten wel 17 achtbanen gedaan worden! Cedar Point is een eiland en op dat eiland staan dus alleen maar achtbanen. Ja, en voor de show voor de kleintjes ook iets, maar mensen, ga er niet heen met jonge kinderen, want die hebben er echt niets te zoeken! Je ziet ze dan ook bijna niet, is ook weer eens wat anders dan bijv. in Disney.

In Cedar Point staat o.a. de Top Thrill Dragster, het kleinere broertje (scheelt wel iets van tien hele meters ofzo...) van Kingda Ka. Maar gezegd moet worden, deze stond er eerst. Bij het lanceren ga je 196 km per uur om vervolgens dus 126 meter recht omhoog te sjeesen en vervolgens (gelukkig) ook weer naar beneden. We zijn er twee keer in geweest en hebben ook even staan kijken, maar ik heb 'm godzijdank niet terug zien rollen. Weet niet of ik dan nog steeds zo heldhaftig was geweest.

Maar ze hebben ook Millenium Force. Dit is een hypercoaster (inhoudende een coaster die niet over de kop gaat, maar alleen heeeeel hoog gaat en heel hard). Millenium Force begint met een lifthill van 93 meter en gaat vervolgens een paar keer flink omhoog en omlaag. En dat met niet mis te verstane snelheid. Maar ondanks die snelheid is ie opvallend soepel. Je kunt zonder amputatie-gevaar gewoon je armen in de lucht houden en ook zul je niet zo snel een schedelbasisfractuur oplopen. Gewoon een goede coaster!

Ook staat er de Mantis. Dit is een staande coaster. Dit moet je vrij letterlijk nemen. Je zit dus niet in een stoel, maar je staat. Is een leuke rit om te doen, maar je kunt je afvragen of je lichaam daar wel voor gemaakt is. Als je in looping gaat enzo, en de g-krachten komen los, buigt je lichaam vanzelf wel in elkaar en dat is een rare gewaarwording als je totaal ingesnoerd staat. Laat ik het zo zeggen, als je eruit komt, voelt het alsof je een grand prix op een wilde hengst hebt gereden. Zonder zadel.

Ook staan er een aantal houten, maar hier is echt iets goed mis mee hoor! Rammelbakken is niet eens het goede woord, want ze rammelen niet. Ze stuiteren gewoon! Echt waar hoor. Die karren stuiteren gewoon op de baan, waardoor je iedere keer klappen in je rug en middenrif krijgt. Echt, ze zijn niet aan te raden. Het is gewoon niet eens lollig! Een goeie rammelbak kan ik nog wel waarderen, maar zodra ik tot god ga bidden om een einde aan de rit te maken, dan is het ECHT niet goed hoor! En zo staat er niet 1, maar wel 3 of 4 van die hopeloze gevallen. Beetje jammer.

Ook staat er de Raptor. Een inverted (hangende) coaster. Die inverted coasters zijn altijd mijn favorieten, weet niet precies waarom. Maar ze zijn vaak iets soepeler (niet altijd hoor!) en je voelt lekker de g-krachten op je bakkes.

Voorts staat er nog de Wicked Twister. Is lastig uit te leggen. Ik zou zeggen: zie foto's.
Geldt overigens ook voor de rest. Kijk de foto's en aanschouw de wondere wereld van Ceder Point.

Nu zitten we in een Holiday Inn, een half uurtje voor Kings Island, ons laatste pretpark van deze vakantie. Ik denk dat het de meeste luxe Holiday Inn van het land is (en dat voor deze prijs!!) en we zitten in een kamer voor lichamelijk gehandicapten. Nu zijn we inderdaad wat beurs en kreupel van al die achtbanen, maar dit was nou ook weer niet nodig! Dacht de hotelmevrouw blijkbaar anders over... :-)


Cedar Point van een afstand (als je het eiland op rijdt)



Wicked Twister (gaat 3x vooruit omhoog en 2x achteruit omhoog)



Raptor



......



Top Thrill Dragster!!



Mean Streak (en hij is ook ECHT mean hoor!)



In het donker is ie nog steeds mean...



Top Thrill Dragster by night



Millenium Force



Uitzicht vanaf het zwembad, Magnum XL en Top Thrill Dragster



Maverick (ga je in een hoek van 95 graden naar beneden! Dat is meer dan Top Thrill Dragster, die gaat 'slechts' in een hoek van 90 graden naar beneden)



Raptor na het eten



En ze hadden ook geitjes...






... en biggen!

Niagara Waterfalls

Dan eindelijk de Niagara Waterfalls!!
We waren er al redelijk bijtijds en het weer was ook nog redelijk. Maar goed, we waren er al rond twaalf uur maar konden pas vanaf vier uur op onze kamer, dus zijn we maar gelijk op pad gegaan naar de watervallen. Er van overtuigd dat er een giga-wachtlijst zou zijn voor The maid of the mist (het bootje richting de watervallen), zijn we maar gelijk een kaartje gaan scoren. Bleek er dus helemaaaaal geen wachtrij te zijn en konden we gelijk mee! (zowel van de Canadese als van de Amerikaanse kant vertrekt er iedere 15 minuten een Maid of the mist). Een van de hoogtepunten was natuurlijk al het ontvangen van de bekende blauwe regencape en geloof me, die heb je nodig!! Op de boot stonden we eerst onder, het uitzicht is werkelijk fantastisch! Je vaart eerst richting de Amerikaanse waterval. En die is werkelijk prachtig, maar de Horseshoe (de Canadese waterval) is echt super! Daar vaart de Maid of the mist heen en blijft ie even 'liggen' (wel met vol gas er op, anders spoelt ie zo weg hoor!). Maar goed, Martin leek het toen wel leuk om even op het bovendek te gaan staan. Mensen, als je dat gaat doen, zorg dan dat je slippers aan hebt!! Ik heb gewoon de hele rest van de dag met zeiknatte schoenen gelopen, 's avonds en 's morgens mijn schoenen staan fohnen in de badkamer en vervolgens duurde het nog 2 dagen (TWEE!) voordat ze droog waren. We hadden de schoenen op de achterbank van de auto gezet, dat ging het snelst.
Maar goed, je wordt dus echt heeeeeeeeeeeeeeeeel nat, maar het is echt een hele leuke ervaring en mag je niet overslaan als je in Niagara bent!

Aangezien we toch al zeiknat waren, zijn we vervolgens Behind the Falls gaan doen. Dan kun je 'achter' de Horseshoe komen. Hoewel je dat wel met een korrel zout moet nemen. Oke, je komt er inderdaad achter, maar je ziet geen hol. Ja, alleen wit water, maar dat was het. Maar je komt ook op een platform pal naast de waterval, en dat is wel erg bijzonder. Om zoveel kracht van dichtbij te bekijken, daar word je wel even stil van. Je vraagt je af waar al dat water vandaan komt en waarom het nooit opraakt en waar het in hemelsnaam heen gaat! De Horseshoe alleen al 'verwerkt' meer dan 100 miljoen (!!) liter per minuut!! Het is werkelijk Amazing!

Daarna was het droge sokken en schoenen tijd en zijn we lopend de grens overgestoken naar de Amerikaanse kant. Neem wel je paspoort mee! Hadden wij ook hoor, maar even een waarschuwing voor jullie, mocht je ooit gaan. We gingen naar de Amerikaanse kant om daar ook een Hardrock Cafe pin te scoren en zijn even naar de waterval van hun kant gelopen. Nu weten we ook waarom de Canadese kant bekend staat als de 'betere' kant. Van de Amerikaanse kant heb je bijna geen zicht op de Horseshoe en kun je de Amerikaanse waterval eigenlijk alleen maar van de zijkant bekijken. Wat wel leuk is aan de Amerikaanse kant, is dat je de rivier kunt volgen die vervolgens naar beneden stort. De rest van de Amerikaanse kant is verder ook best boring. De Canadese kant vertoont bijna Las Vegas-achtige taferelen, met hysterische winkels, restaurants en bars. En het zicht op de watervallen is echt 200% beter. Neemt natuurlijk niet weg dat je ook aan de Amerikaanse kant moet gaan kijken, al is het alleen maar om de douanebeambten hysterisch te maken met nutteloos oversteken van de grens. :-)

Voor de rest spreken de foto's voor zich, denk ik.
Oja, sommige foto's kunnen wat donker zijn, komt omdat we ons foto-toestel nog niet helemaal onder de knie hadden. Sukkels...


American Falls



Jeeeejjj, Maid of the Mist!!



Met bijbehorende regencape :-)



Met de boot voor de American Falls



De kleine waterval (aan de rechterkant van Martins hoofd) heet de Bridal Veil (de bruidssluier), daar vinden veel huwelijksaanzoeken plaats. Hoe on-origineel!



Lichtelijk verzopen terug van het bovendek (foto's bovenop maken kan ECHT niet!)



Nog een keertje de American Falls (de Horseshoe fotograferen is lastig in verband alle mist, moeten we weer een nieuw fototoestel scoren!)



Achter de Horsehoe (MET nieuwe cape! :-) )



Op het platform bij de Horseshoe



'Hmmmmm, zou ik het overleven als.....'



Weer boven bij de Horseshoe



De American Falls en de Horseshoe vanaf de Amerikaanse zijde









Had ik al verteld dat ik niet zo heel goed kan zwemmen...?